Можа, камусьці тыраж да зарэзу,
Пухлыя сьняцца тамы.
Вера Сямёнаўна, хочацца бэзу
Ў гордым маўчаньні зімы.
Цуд, а ці корань з палескага краю
Вашай душой уваскрэс?
Не дачакаюся дзіўнага маю:
Сьніцца і мроіцца Бэз!
Век наш касьмічны – сьпешка і гонка.
Ды разьвярэдзіць да сьлёз
Белай надзеяю – белая гронка.
А ў фіялетавай выбухне лёс.
Сочыцца, хлынуў ракою, ліецца
Студзеню наперарэз –
Божа, як ломіцца ў вокны і ў сэрца
Сэрцам
раскрылены
Бэз!
|
|
